قسمتی از متن...

دولت ایران در طول سالهای جنگ جهانی دوم به علت تحولات اوضاع سیاسی- اقتصادی جهان و تغییر شرایط قراردادهای نفتی در کشورهای نفت خیز خاورمیانه و از سوی دیگر با کاهش سهام نفت شرکت ایران و انگلیس، خواستار بازنگری در قرارداد 1933 شد.

از این رو در تاریخ 29 مهر ماه 1326 (21 اكتبر 1947) دولت قوام السلطنه و پس از آن دولت حکیمی موظف شدند تا برای تأمین منافع مادی و معنوی ایران از شرکت نفت جنوب اقدام نمایند.

پس از يك سال تلاش و فعالیت سیاسی، بالاخره نویل گیس از طرف انگلستان وارد تهران شد و دولتمردان ایرانی پیشنهادات و نظرات خود را در 25 ماده به او تسلیم كردند. این مذاکرات دو هفته به طول انجامید و نمایندة انگلستان در بازگشت به كشورش، پیگیر خواستهای ایرانیان شد. اما در این فاصله التهابات زیاد هیأت حاکمه ایران منجر به برکناری حکیمی و هژیر گردید و نویل گیس نیز در بازگشت به ایران مخالفت مقامات شرکت را به دولت مردان ایراني اعلام کرد و مذاکرات

بی نتیجة خویش را با محمد ساعد مراغه­ای تا پایان سال 1327 ادامه داد.

بار دیگر ساعد مراغه­ای، ویلیام فریزر، رئیس هیأت مدیره شرکت نفت ایران و انگلیس را برای بهبود مذاکرات به تهران دعوت کرد. با پیچیده شدن اوضاع به پیشنهاد گلشائیان وزیر دارایی، کار به حکمیت کشیده شد. هیأت دولت با اين حكميت مخالفت كرد.

این فایل در 16 اسلاید اماده شده است